Karate, Japon silahsız Savaş Sanatı Karate Do (空;手;道;:か;ら;て;ど;う;), için yaygın kullanılan kısaltılmış terim olup Japonca kara (空;:か;ら;)boş + te (手;:て;) el + do yol, sanat kelimelerinden oluşmakta ve silahsız elin sanatı anlamına gelmektedir.

Karate pek çok Japon savaş sanatı gibi Okinava adasında doğmuştur. İkinci dünya savaşına kadar Japonya'da dahi çok bilinen bir dövüş tekniği değildi. Daha sonraları Amerikan işgali sırasında popülerliği artmıştır. Fakat Amerika ordusu işgal sırasında kendine karşı kullanılma riskinden ürktüğü için bu savaş sanatını bir savunma sporuna çevirilmesini istedi. Bu istek o zaman karate'nin duyulmasında büyük rol oynayan Gichin Funakoshi tarafından karşılandı ve karatenin ilk spor versiyonu olan Shotokan-Karate-Do'yu kurdu.

Karate'nin adının kaynağı hakkındaki bilgi günümüzde bile tartışılmaktadır. "Kara" Japonca'da boş anlamına gelmektedir. Çin dilinde ise 'kara' Çin demektir.(Çinlilerle olan ilişkimizden ötürü Kara kelimesi türkçemize de 'büyük toprak parçası' olarak geçmiştir.) "te" ise el veya yumruk anlamına gelir. Dolayısı ile Karatenin "çin yumrugu" olarak anlaşılması Japonya'da bile rastlanan bir yanlıştıktır. Bunun bir sebebi de Go, çay seramonisi...vb bir çok kültürel etmenin Çin'den Japonya'ya değişikliklere uğrayarak geçmesidir. Ama Çin'nin dövüş sanattı kung-fu ve diğer dövüş sanatları incelendiğinde genellikle rakibi aldatıcı dolaylı saldırılar ve geniş daireler çizen bloklar gözlemlenirken, Karate'de kuvvetedayalı tek bir vuruşta rakibe saldırma yada bloklama esastır. Bu temel mantık farkı Karate'nin Kung-Fu'dan çıkmadığının en belirgin özelliğidir.

Giysilerine Karate-gi, öğrencilerine karate-ka denir. Karate antrenmanları genel olarak üç kısımdan oluşur. Bunlar, Kihon, Kata ve Kumite'dir. Kihon karatedeki temel tekniklerin parça parça çalışılmasıdır. Kata, sıraları önceden belirlenmiş çeşitli tekniklerin belirli bir sıra ile uygulandığı Karatenin kuşaktan kuşağa aktarılması için oluşturulmuş alıştırmalardır. Kumite antrenmanda yapılan dövüş alıştırmasıdır.

Karate bilindiği üzere Japonya'dan dünyaya yayılmıştır. Karateyi Japonya'ya yayan kişi Gichin Funakoshi'dir. Karatenin dünyaya yayılması 2. Dünya Savaşı'ndan sonra başlamıştır. Ülkemize ise 1965'den sonra gelmiştir.Sensei Gichin Funakoshi, Karate Do'da eskiden gelen bazı kata ve teknikleri (Amerikan ordusunun Japonya işgali sırasında, bu savaş sanatından çok etkilenmesi ve bir tehtit olarak görmesi sonucu) her yaştaki insanın öğrenebilmesi için tekrar düzenleyerek bir spor haline getirmiştir. Bu sayede öğrenmesi yıllar alan ve oldukça zor olan Sanat tüm dünyada popüler hale gelebilmiştir. Daha sonra öğrencileri tarafından stili, Ustanın şiir yazarken kullandığı mahlası olan Shoto ve okul anlamına gelen Kan kelimelerinin birleşimi olan Shotokan adını almıştır.

Modern Karate, Japonca'da Yol anlamıda gelen Do ekini almıştır. Zen Budizmi ve Japon Kültürü ile yoğrulan Karate, kişinin kendini; bedensel ve zihinsel olarak eğitmesi ilkesi üzerine kurulu, eğitim sistemi sayesinde insanı şiddetten uzaklaştıran, barışçıl duygular beslemesini sağlayan bir disiplindir.

Shotokan Karate Stilinin kurucusu Gichin Funokashi'nin 'Karate Yolu, Yaşam Yolum' adlı kitabının kapağı.

Gichin Funakoshi

Makiwara'yı vuran Gichin Funakoshi

Gichin Funakoshi (Japonca: 船;越; 義;珍;; d. 1868 - ö. 1957), Okinavalı karate ustasıdır. Karateyi 1921 yılında resmi olarak Japon anakarasına getirmesi ve yaptığı yenileştirmeler ile tanınır.

Japonya'da ünlü restorasyon ve reformların yapıldığı Meiji iktidarının yönetimi aldığı 1868 yılında, Okinava Adasının başkenti Shuride dünyaya gelen Funakoshi, çok zayıf ve hastalıklı bir çocuk olarak doğdu. Ailesi, resmi görevler olan bir Samuray ailesiydi.

İlkokulda Okinavanın ünlü Karate Ustalarından ve Kralın resmi güvenlik görevlisi olan Yasutsune Azato'nun oğlu ile aynı sınıfta olan Funakoshinin, sınıf arkadaşının babasından Karate dersleri almaya başlamasıyla sağlığında çok büyük düzelme oldu. O yıllarda Savaş Sanatlarının eğitimi Meiji iktidarı tarafından yasaklandığı için, dersler geceleri yapılıyordu. Funakoshi, eğitiminin büyük bölümünü, Yasutsune Azato ve arkadaşı Yasutsune Itosu tarafından aldı. İki ustadan da Tokyoya gittiği 1921 yılına kadar hem karate, hem de Klasik Çin Edebiyatı ve Japon Güzel Yazı Yazma Sanatı dersleri almaya devam etti. Ayrıca Itos'nun Hocası ve Shuri Te stilinin kurucusu Sokon Matsumuradan da ders aldı.

Funakoshi, 21 yaşına girdiği 1888 yılında evlendi ve bir ilkokulda yardımcı öğretmen olarak aylık üç Amerika Doları maaşla iş buldu. 1901 yılında Karate eğitiminin serbest bırakıldı ile ilkokullarda zorunlu ders oldu. Ustalarından aldığı izinle Funakoshi, 33 yaşında okulunda ders vermeye başladı. Branşındaki başarılarından dolayı, Okinava Savaş Sanatları Federasyonu Shobukai'ın Başkanlığına seçildi.

1922 yılında, Japon Eğitim Bakanlığının, Tokyoda ilk defa düzenlediği gençlik spor gösterilerine Karateyi de dahil etmesi üzerinde Okinavadaki en başarılı Ustalardan biri olan Funakoshi bir gösteri yapmak üzere gönderildi. Gördüğü yoğun ilgi üzerine Tokyo da kalarak Karate öğretmeye karar verdi.

1922 yılında yazdığı ilk kitabı Ryu Kyu Kempo (Okinava Dövüşü) da, o güne kadar, Okinavada Çin etkisi ile geliştiği için Çin Eli [kara ("Çin") ve te ("el")] olarak adlandırılan gizli dövüş sanatını, çok benzer Japonca karakterle "Boş El" anlamına gelecek şekilde yazdı. Böylece Karate, bugün tüm dünyada kullanılan anlamını bulurken, Funakoshi bu yeni kelime ile Budist felsefenin "insanın kalbinden ve beyninden bütün arzu ve gösteriş merakını boşaltması" düşüncesine de gönderme yapıyordu.

1923 yılında Tokyo'da gerçekleşen büyük deprem, Ustanın Dojosuna onarılamayacak hasarlar verirken, öğrencilerinden bir çoğu da hayatını kaybetmişti. Ulusal çapta Karateyi desteklemek adına yapılan bir yardım kampanyasından sonra, Funakoshi, Japonya da ilk defa sadece karate çalışılan bir Dojo açma şansını elde etti. Başlangıçta Usta bir isim vermeyi düşünmediği için; Dojoya öğrencileri tarafından, şiir yazarken kullandığı Mahlası olan Çam Kokulu Dalgalar anlamına gelen Shoto ve ev anlamına gelen Kai kelimelerinin birleşimi olan Shotokai adı verildi. Daha sonraki yıllarda Ev kelimesi okul ile yer değiştirerek stilin adı Shotokan oldu. 1935 yılında Dojosunun kapısından ilk defa içeri girdiğinde 70 yaşındaydı. Yıllarını Karatenin tanınması için çeşitli üniversitelerde dersler vererek ve gösteriler yaparak geçirirken, 8 Aralık 1941 yılında Amerika Birleşil Devletleri, Japonya'ya savaş ilan etti ve Okinava Adasına asker çıkarmaya başladı. Bunun üzerine Anakaraya gelenler arasında, Japonyaya geldiğinden beri ayrı olduğu karısı da vardı. Çift Kyushu'daki Toplama Kampında bir araya geldi ve 1947 yılında Funakoshi'nin eşi ölüne kadar bir arada kaldılar. Bu arada hem dojoyu kendisinden devralmayı kabul eden büyük oğlu Gigo Tüberkülozdan ölmüş, hem de Dojosu müttefik bombardımanında yıkılmıştı. Karısı öldükten sonra Funakoshi tekrar Tokyo'ya dönerek mücadelesine kaldığı yerden devam etti.

Japonyayı işgal eden Müttefik güçler, binalar kadar Japon Kültürüne de zarar vermek amacında olduğu için Savaş Sanatlarının çalışılması yasaklanmıştı. Ancak Funakoshinin Eğitim Bakanlığı ile ilişkisinde dolayı, Karate Savaş Sanatı yerine Bedeni Çalışma olarak kabul edilerek serbest bırakıldı. Ancak yeni öğrencileri işgal güçlerinde görev yapan Amerikan Askerleriydi. Her asker ülkesine bir Karate öyküsüyle döndükçe, Funakoshi Amerikadan binlerce davet mektubu almaya başladı. En başarılı öğrencilerden birkaç tanesi 1953 yılında Birleşik Devletlere bu görevle yola çıktılar. Masatoshi Nakayama, Hidetaka Nishiyama ve Tsutomu Ohshima, Karatenin dünyaya yayılmasında öncüler oldular. Funakoshi 1955 yılında Japon Karate Federasyonunu kurarak Uluslararası örgütlenmenin de temellerini attı.

İki yıl sonra Büyük Usta, uykusunda hayata veda etti.

Gichin Funaskoshi, ağırlıklı olarak Kata eğitimine önem verdi. Farklı stillere ait 15 katayı değitirerek eğitim sistemine soktu. Temel prensibi, Katalar çok iyi çalışıldığı takdirde; öğrencinin Kumitede (Dövüş) başarılı olacaklarına olan inancıydı. Ayrıca insan bedeninin her parçasının güçlendirilmesine çok önem verdi. 50li ve 60lı yaşlarında Funakoshi oldukça güçlüyü. Çalışmalar sırasında, öğrenci ne kadar büyük çaba harcarsa harcasın Ustanın savunmasını geçmek oldukça zordu.

Funakoshi, otobiyografisi olan Karate-Do: Yaşam Yolum. dahil olmak üzere birçok kitap yazmıştır.